ถ้าเราเกิดมาพบพระพุทธศาสนาได้รู้เรื่องราวของการบวช
แสดงว่าเป็นผู้ที่สั่งสมบุญในอดีตมามาก
เพราะถ้ามีบุญไม่มากพอ ก็จะไม่ได้ข่าวการบวช
หรือคงจะไม่มีคนมาชวนเราบวช
ถึงขนาดนี้ ถ้าบุญน้อยจะไม่ได้ยินเรื่องราวเหล่านี้เลย
แถมจะไปติดอะไรก็ไม่รู้ ติดนั่น ติดนี่ มีเงื่อนไขในชีวิตสารพัด
มีอะไรพะรุงพะรังมากมายที่เป็นเหตุผล ทำให้เราไม่ได้บวช
แต่หากเราคิดว่าการบวชเป็นสิ่งที่ดี ก็น่าจะลองบวชดู
เพราะการบวชไม่ใช่สิ่งที่เสียหายอะไรเลย นอกจากตัวเราเองจะได้บุญแล้ว
พ่อแม่ญาติพี่น้องและบรรพบุรุษของเราก็จะพลอยได้บุญไปด้วย
แม้การบวชจะลำบากสักหน่อย แต่ขึ้นชื่อว่าลูกผู้ชายแล้ว
จะกลัวอะไรกับความลำบากเพียงแค่นี้ ..หากสบาย บุญบารมี
จะเกิดได้อย่างไร ไม่มีอะไรในโลกที่ได้มาฟรี ๆ เราต้องอดทน
ฝึกฝนอบรมตนเองทุกรูปแบบ ถึงจะได้บุญบารมีมาเป็นของเรา
วันนี้เราโชคดี..ที่เกิดมาเป็นลูกผู้ชาย แต่สำคัญที่ว่า..ใจ
สู้หรือเปล่า หากสู้..ก็จะได้บุญตรงนี้ไปมาก หากไม่สู้..ชีวิตแห่ง
ความเป็นชายก็แทบจะเป็นโมฆะ เพราะเราไม่ให้โอกาสตัวเอง
ในการทำหน้าที่ของลูกผู้ชาย ด้วยการทำความดีอย่างยิ่งยวด
คือ การบวชพระ ในขณะที่เพศภาวะอื่นทำไม่ได้
โอกาสมาถึงแล้ว แต่ขึ้นกับว่า ลูกผู้ชายอย่างเรา
ใจสู้..หรือเปล่า..?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น